در مراودات معمول بین فعالین اقتصادی از جمله پرسشی ” بازار چطوره ” زیاد استفاده می شود ، معمولا برای آغاز گفتگو . از نگاه من پاسخ به این پرسش به ظاهر ساده ، نمایانگر نوع نگاه فعالان به شرایط اقتصادی خود می باشد . به نظر می رسد در هنگامی که فعالیت و عملکرد بنگاه اقتصادی مطلوب نیست ربط دادن آن به عوامل بیرونی ساده ترین کار می باشد اما مشکل اینجاست که این نوعی فرا فکنی است و مشکل درونی را حل نمی نماید .

اما چاره چیست و چه باید کرد . به نظر من یکی از مشکلات مدیران در ایران عدم بروزرسانی اطلاعات خود می باشد معمولامدیران از زمان شروع فعالیت ، مسیری را مشخص می کنند و علاقه مند هستند همان مسیر را ادامه دهند و لذا تغییری ایجاد نمی کنند و این امر با توجه به سیار بودن شدید بازار بنگاه را دچار مشکل می نماید . من نیز در این کشور زندگی میکنم و شرایط را می دانم ولی مشکلات بیرونی تنها بخشی از مشکل است و اصولا مواردی که از کنترل خارج است موضوع بحث نیست . واقعیت این است که مدیران باید در شرایط مختلف تصمیمات متفاوتی اتخاذ کنند . نمی توان یک روال کاری مشخص را برای همیشه ادامه داد. در این اوضاع و احوال اقتصادی کشور راه حل مشخص من نگاه به بازارهای خارج از کشور است . اگر نگاه مدیران فقط به داخل مرزهای کشور باشد احتمال آسیب پذیری خود را افزایش می دهند. ورود به بازارهای خارجی به نوعی تضمین ادامه حیات بنگاه های اقتصادی محسوب می شود.

حتما سعی خواهم کرد در مقاله ای جداگانه به این راه حل نگاه کامل تر و دقیق تری داشته باشم و جزئیات بیشری ارائه نمایم.

مهران عزیزی گروه صنعتی لیدوما