در مقاله پیشین عرض کردم که راه حل برون رفت از رکود حاکم برکشور ،انتظار کشیدن و غصه خوردن نیست و بهتر است نگاه مان را فراتر از مرزها سوق دهیم .

بدیهی است در فاز اول کشورهای همسایه گزینه مطلوب تری هستند و پس از آن می توان از بازار روسیه و یا کشورهای دورتر هم اطلاعاتی کسب کرده و برای شروع احتمالا عراق می تواند گزینه مطلوب تری باشد به دلیل اینکه عراق در زمینه صنعتی تقریبا چیزی ندارد و از طرفی به واسطه نفت کشور ثروتمندی به حساب می آید . درگام اول باید شرکت ها باتوجه به تولید خود، بررسی نمایند که در کشور عراق (به عنوان مثال) و در زمینه کالا یا خدماتی که ارائه می دهند ،چه رقبایی و با چه شرایطی فعالیت دارند پس از آن باید بررسی شود که کالا یا خدمات چه مزیت احتمالی دارد و سپس با تکیه و تمرکز روی آن مزیت کار را شروع کرد. در این ارتباط لازم است که مدیرعامل به دانسته های خود اکتفا نکند و در ابتدا دپارتمان صادرات را در سازمان خود راه اندازی نموده و از یک نیروی کارآمد بخواهد که برنامه ریزی نماید و فرآیند فوق الذکر را با کمک سایر واحدها انجام دهد.

پیشنهاد می گردد برای سال اول و درصدی از کل تولید را به عنوان تارگت مشخص کنند (مثلا 10 تا 20 درصد) و سپس برای رسیدن به آن برنامه ریزی و تلاش نمایند بدیهی است این فرآیند زمان بر و هزینه بر می باشد و نباید در ابتدا انتظار سودآوری داشت بنابراین مدیران شرکت ها باید سطح توقع زیادی نداشته باشند چون حتی احتمال شکست پروژه پروژه نیز وجود آورد طبیعی است که وقتی هدف گذاری شد مانند تجارت داخلی نیاز به انجام کارهایی در مسیر صحیح است تا بتوان به هدف مورد نظر رسید .

مهران عزیزی